30 weken zwanger was ik, toen we op de radio hoorden dat de kinderopvang zou sluiten. Vanwege het coronavirus veranderde het hele land binnen no time in een surrealistische wereld en maakte ik me best wel zorgen: hoeveel invloed zou dit hebben op de geboortezorg? Inmiddels zijn we een poosje verder en vertel ik hoe ik de afgelopen maanden heb ervaren. Een zwangerschap, bevalling en kraamweek in coronatijd: lees je mee?

Zwanger in coronatijd

Toen ik met ruim 29 weken zwangerschap een prachtige reeks foto’s liet maken van mijn bolle babybuik, werd het al afgeraden om elkaar de hand te schudden. Enkele dagen later kregen we te horen dat de kinderen voorlopig niet naar de kinderopvang mochten. Het eerste dat door mijn hoofd schoot toen ik het nieuws op de radio hoorde, was: “gelukkig dat we die foto’s in the pocket hebben!“. Die konden ze me in ieder geval niet meer afpakken. Maar er bekroop me ook een vreemd gevoel: dit was volgens mij de eerste keer dat er vanuit de overheid met zulke vergaande maatregelen op een virus werd gereageerd. Dit zou vast niet voor niets zijn en daarom maakte ik me best even zorgen. Rond die termijn waren we nog flink aan het verbouwen op de bovenverdieping en ik voelde al lichte druk: er was immers een baby op komst en ik had geen zin om na de bevalling nog in een verbouwing te zitten. Daarom hadden we hulp ingeroepen van familie, maar met het oog op social distancing kwam dat ineens in een ander daglicht te staan. Omdat de situatie in Nederland in korte tijd behoorlijk veranderde, vroeg ik me vooral af hoeveel invloed dit alles zou hebben op de geboortezorg. Een zwangerschap, bevalling en kraamweek in coronatijd: ik vertel hoe ik dit de afgelopen maanden heb ervaren.

coronamaatregelen geboortezorg nederland ervaring kraamweek bezoek controles gynaecoloog verloskundige zwanger - Mama's Meisje blog

Alleen naar de gynaecoloog

Toen eenmaal duidelijk werd dat het coronavirus flink om zich heen greep en we dus geadviseerd kregen om zoveel mogelijk thuis te blijven, was ik 30 weken zwanger. Er stond in diezelfde week een groei-echo gepland en al snel kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis met de mededeling dat ik alleen moest komen. Erik was dus niet welkom en bij klachten moest ik tijdig contact opnemen. Gelukkig had ik nergens last van, maar toen ik enkele dagen later door een bijna stil en verlaten ziekenhuis liep op weg naar de poli, was dat behoorlijk surrealistisch. Het was de eerste keer dat ik alleen naar de gynaecoloog ging terwijl Erik er eigenlijk bij had willen zijn, want met die echo zouden we ons meisje weer even kunnen zien en nu lag ik daar alleen. Klinkt dramatisch, maar zo heb ik het niet ervaren. Ja, het was jammer, maar het was ook onze derde zwangerschap die héél voorspoedig verliep. Het been there, done that gevoel overheerste: als het moet, dan doen we het zo! Het aantal afspraken bij de gynaecoloog werd flink teruggeschroefd: kom je in het derde trimester normaal gesproken steeds vaker omdat de laatste loodjes zijn begonnen, ben ik nu alleen bij week 30, 34 en 37 op controle geweest. Eerst door een triage tent voor een gezondheidscheck, vervolgens met een briefje melden bij de balie en dan doorlopen naar de poli. Steeds door een rustig ziekenhuis waar het normaal een bezige boel is. Bij 34 weken werd de keizersnede ingepland en werd me nogmaals op het hart gedrukt dat alles op de O.K. en kraamafdeling ‘zo normaal mogelijk’ zou verlopen. Zwanger in coronatijd hield voor mij dus vooral in dat ik zonder partner naar de afspraken ging, dat het aantal afspraken werd teruggebracht naar noodzakelijk en dat ik het wel jammer, maar niet meer dan dat vond. Wel hadden we graag nog een 3D-echo laten maken waar ook Suus mee naartoe zou gaan, maar helaas waren we daarmee net te laat. Als dat het enige is waar je je druk om kunt maken, dan heb je dus weinig zorgen gehad ;)

Zwangerschapsverlof tijdens corona

Met 34 weken zwangerschap ging ik met verlof. Omdat deze derde zwangerschap zo soepel en voor de verandering bijna klachtloos verliep, keek ik hier ontzettend naar uit. Ik had al een hele lijst met dingen opgesteld die ik tijdens mijn verlof had willen doen. Had willen doen, want niet alleen de zwangerschap, bevalling en kraamweek in coronatijd veranderde. Het zwangerschapsverlof tijdens corona verliep totaal anders dan ik me had ingebeeld. In plaats van lunchen met vriendinnen, een bezoekje aan de kapper, het boeken van een hotelovernachting in het kader van ‘babymoon’ met mijn lief en verwennerij bij de schoonheidsspecialiste, was ik 8 weken lang bezig met het vermaken van mijn kinderen die niet naar de kinderopvang mochten. Luxeproblemen, maar als hoogzwangere met een hele dikke buik, weinig uithoudingsvermogen en veel hormonen was dat best pittig. Ik kon geen kant op met m’n nesteldrang en toen de kinderen weer naar de opvang mochten, was ik ruim 37 weken op weg. Familie en vriendinnen heb ik maandenlang niet gezien en dat miste ik enorm tijdens die laatste loodjes. Er zijn wel allerlei manieren om alsnog contact te hebben, maar dat is toch anders dan wanneer je mensen in real life spreekt. Achteraf vind ik het best jammer dat het zo gelopen is, maar ik til er verder niet te zwaar aan. Netflix heb ik in ieder geval wél uitgespeeld in mijn verlof ;)

kraamweek geen bezoek in het ziekenhuis kraamafdeling geboorte corona raamvisite - Mama's Meisje blog

Geen bezoek in het ziekenhuis

En zo brak de dag van de keizersnede aan en lag er binnen twee uur na binnenkomst in het ziekenhuis een verse baby op mijn borst! Van te voren wisten we al dat er wegens corona geen bezoek welkom was in het ziekenhuis. Dat vonden we te overzien, want we verwachtten maar twee nachtjes te hoeven blijven na de keizersnede. Maar omdat Linn ziek werd en we een week op de neonatologie en kinderafdeling verbleven, kreeg ik daar een ander gevoel bij. Heel eerlijk gezegd kon al het bezoek van de wereld me op dat moment gestolen worden, behalve een bezoekje van onze andere dochters. Want hoe zuur was dat: hadden we ze weggebracht naar opa en oma en beloofd dat we elkaar over twee nachtjes weer zouden zien, liep het allemaal anders. Dat ging er vooral bij Suus heel slecht in en dat zorgde weer voor de nodige (kraam)tranen bij mij. Gelukkig namen we na een week weer een gezonde baby mee naar huis, maar leuk was anders. Al hebben we ook heus genietmomentjes gehad in het ziekenhuis en deed de verpleging enorm haar best om er voor ons iets speciaals van te maken.

Raamvisite

Linn was een week oud toen we naar huis mochten. In de tussentijd waren mijn ouders al met de kinderen in ons huis gaan logeren, omdat Suus heimwee had en niet meer wilde eten. Voordat we in de auto stapten, belde ik met het kraamzorgbureau om te melden dat we met ontslag mochten. Op dat moment waren er nog steeds maatregelen rondom corona en mocht er één vast persoon worden aangewezen die in de kraamtijd welkom was. Deze regels golden alleen bij aanwezigheid van de kraamverzorgster. Wel werden we vriendelijk verzocht om ook voorzichtig te zijn als haar werkdag erop zat en dus liever geen kraamvisite te ontvangen. Omdat wij er al een week ziekenhuis op hadden zitten, hadden we in principe nog 2 dagdelen recht op kraamzorg. Gelukkig kregen we nog wat extra uren toegekend door de verloskundige, waardoor de kraamverzorgster uiteindelijk 2,5 dag is geweest. Voordat Linn geboren werd, hadden we al besloten om tijdens de kraamweek alleen raamvisite te ontvangen. Uiteindelijk hebben we deze maatregel verlengd omdat Linn behoorlijk ziek is geweest en we geen enkel risico wilden nemen. We zijn pas na een maand begonnen met het toelaten van kraamvisite in ons huis, mét behoud van 1,5 meter afstand.

deurportret raamvisite zwanger in corona tijd - Mama's Meisje blog

Corona baby

Het zijn gekke tijden, dat is een ding wat zeker is. Bij Suus hebben we ook een kraamweek in het ziekenhuis gehad, maar mochten we gewoon bezoek ontvangen. Doordat ik een hele periode van mijn zwangerschap geen vriendinnen en familie heb gezien, voelde het alsof ik in een soort bubbel leefde. Sommige familieleden hebben we met de kerstdagen voor het laatst gezien en pas na de geboorte van Linn weer. Dat is best onwerkelijk, want alle plannen en gezellige momenten gingen niet door. Mijn derde zwangerschap verliep gelukkig wel heel voorspoedig en hoewel ik me best zorgen heb gemaakt, kon ik er toch ook van genieten. Het helpt enorm mee dat de rest van zwanger Nederland nagenoeg in hetzelfde schuitje zat en zit. Ook kan ik me indenken dat het voor iedereen anders is: als je bijvoorbeeld je eerste kindje krijgt of als er helaas wel complicaties optreden dan kunnen deze maatregelen je behoorlijk in de weg staan. Voor ons gaf het ook een bepaalde rust: we hadden ineens een lege agenda dus hebben flink opgeruimd en klusjes gedaan die tot dan toe steeds bleven liggen. Ook in de kraamtijd was er meer tijd voor ons eigen gezin, want eenmaal thuis was het best even wennen met 3 kinderen. Linn is in een bijzondere tijd geboren, generatie corona baby en daarom wilde ik een foto van ons allemaal in de deuropening. Dus zetten we een trap neer met daarop de camera op zelfontspanner, helemaal coronoproof haha! Al met al ziet haar fotoalbum er straks anders uit dan die van haar grote zussen, maar het deurportret met de nodige uitleg komt er natuurlijk wel in. Uiteindelijk kijken wij positief terug op deze zwangerschap, bevalling en kraamweek in coronatijd. We hebben vooral gekeken naar wat we wél hebben en knijpen in onze handjes omdat iedereen gezond en wel is gebleven.

Beleefde jij ook een zwangerschap, bevalling en kraamweek in coronatijd? Hoe heb jij dit ervaren? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook of Instagram!

september 9 2019 2 00 pm findlay residence 1