Hoogzwanger, vanaf wanneer ben je dat eigenlijk volgens de geleerden? Nou, het aantal weken is in mijn ogen maar een getal! Ik zette 10 ‘kenmerken’ voor je op een rijtje: je weet dat je hoogzwanger bent als… Over scheren down under met een dikke buik en snurken als je op je rug slaapt.

De laatste loodjes wegen het zwaarst

Hoogzwanger, dat ben je volgens het woordenboek als je in de laatste dagen van je zwangerschap zit. Tja, wanneer dat is, dat weten volgens mij maar weinig vrouwen met zekerheid. Op internet zijn de meningen verdeeld, maar vanaf 32 weken wordt je over het algemeen tot de categorie hoogzwanger gerekend. Die positieve zwangerschapstest lijkt in ieder geval alweer een eeuwigheid geleden, dat is een ding dat zeker is! Ik voel mezelf sinds deze week echt hoogzwanger en hoewel ik in mijn ‘verlof‘ zit, had ik inspiratie genoeg om er een blog over te typen! Ik moet toch ergens naartoe met die inspiratie? Om een lang verhaal kort te maken: 10 x je weet dat je hoogzwanger bent als…

1. Jurkjes, leggings en pyjama’s je usual outfit of the day worden

Die positiejeans heb ik allang achterin de kast gegooid. Met een dikke buik is het al een drama om een legging aan te trekken en aangezien alles nu knelt, ga ik zeker geen spijkerbroek meer aan doen. Jurkje, legging, vest… That’s it! Het zit lekker en eerlijk gezegd boeit het me nu ook steeds minder hoe het eruit ziet, want met die buik heb ik gewoon een goed excuus om de hele dag in een comfy outfit te lopen. Reken daarbij een messy bun en make-uploos gezicht en de Ma Flodder look is aan.

1 3

2. Draaien in bed een olympische sport is geworden

Je ‘even‘ omdraaien in bed: vergeet het. ‘Even‘ duurt momenteel minstens 5 minuten en als je dan eindelijk op de juiste zij ligt, komt het professionele gedeelte erbij kijken. Puzzelen met kussens: tussen je benen, onder je buik, in je rug: Alles. Moet. Goed. Liggen! Ik ben dol op mijn voedingskussen, maar heb er regelmatig ’s nachts ruzie mee. Net zoals met Erik, want die wordt iedere nacht een paar keer wakker van mijn gewoel… #sorrynotsorry

3. Veters strikken zonder hulp niet meer mogelijk is

Uitzonderingen daar gelaten, lukt het de meeste vrouwen aan het einde van de zwangerschap niet meer om hun eigen veters te strikken. Ik behoor in ieder geval wel tot die categorie sinds de baby is ingedaald. Ik kan er gewoon echt niet meer bij, het voelt alsof er van alles geplet wordt en mijn buik is gewoon te rond. Nu scheelt het dat ik zo in mijn sneakers kan stappen, dus heb ik daarbij geen hulp nodig. Maar als ik naar de zwangerschapsgym ga, dan moet ik Erik lief aankijken om de veters van mijn sportschoenen te strikken!

IMG 5744

4. Sneakers het enige nog passende schoeisel is

Nu we het toch over schoenen hebben: sneakers all day every day. Bij Suus hield ik zoveel vocht vast, dat de veters helemaal losgehaald moesten worden en later liep ik alleen nog maar op slippers. Gelukkig houd ik nu niet zoveel vocht vast, maar mijn voeten zijn wel wat opgezet. Die leuke enkellaarsjes staan dus onaangeraakt in de kast en ik draag alleen nog maar sneakers. Niet echt matchend met iedere outfit, maar ik was al tot de conclusie gekomen dat mijn dikke buik een mooi excuus is ;) Geen stijl is ook een stijl!

5. Scheren op gevoel best eng is

Laten we er niet omheen draaien: hoogzwanger betekent dat je je punani (sorry, gister Temptation Island gekeken) al een paar maanden niet meer live gezien hebt. Om de boel er toch nog enigszins verzorgd bij te hebben, hakketak ik maar wat met mijn scheermes. Op gevoel. En dat is best eng. Niemand zit te wachten op een scheermeswond down under.  In mijn nachtmerries zie ik de gynaecoloog al fronsend kijken naar de chaos die daar momenteel heerst. Ik doe mijn best!

IMG 0196

6. Je partner je meedeelt dat je snurkt

Hoogzwanger en slapen op je rug: over het algemeen krijg ik dan protest van het meisje in mijn buik en lig ik weer op mijn zij (na een potje olympisch puzzelen met mijn kussens). Maar heel soms val ik dus wel in slaap op mijn rug en dat duurt nooit lang. Aangezien ik blijkbaar het hele bos omzaag als ik op die manier in slaap val en dus wakker wordt gemaakt door Erik. Waarna ik natuurlijk glashard ontken dat ik snurk ;) Al schrok ik vanmiddag wakker van mijn eigen snurk toen ik in de stoel lag bij de schoonheidsspecialiste… Hoezo gênant?

7. Je emotioneel incontinent bent

Die hormonen nemen zo aan het eind van de zwangerschap een loopje met me. Was ik de hele zwangerschap al veeeel softer dan ik normaal gesproken ben, het woordje ‘lichtgeraakt‘ is nu best wel van toepassing. Er hoeft maar een gevoelig liedje op de radio te zijn, een smeltmomentje met Suus, een zielige scène op tv en daar gaan de waterlanders. Wees niet bang: er zijn ook zat momenten waarop ik niet eens weet te benoemen waarom ik weer huil. Gelukkig weet ik dat dit allemaal weer goed komt, zodra ik ontzwanger is the bitch back ;)

8. Je to do list constant wordt aangevuld onder invloed van nesteldrang

Twee weken geleden riep ik trots tegen Erik dat het einde van mijn to do list in zicht kwam. Ik zag een vlaag van opluchting over zijn gezicht gaan, want hij is regelmatig mijn helpende hand als ik weer eens iets bedacht heb. Bijvoorbeeld toen een paar weken geleden per se VANDAAG de wieg en het ledikant in elkaar gezet moesten worden. Op de vraag of dat morgen ook kon, was mijn veelzeggende blik genoeg. Inmiddels heb ik alweer allemaal nieuwe dingen bedacht die af moeten voordat de baby wordt geboren. Zo gaan we morgen nieuwe planten in de bakken bij de voordeur doen en heb ik nog een aantal nieuwe puntjes toegevoegd.

Je weet dat je hoogzwanger bent als

9. Wanneer je niet meer zonder middagdutje kan

Al eerder had ik af en toe ’s middags een dipje, maar echte middagdutjes heb ik maar een paar keer gedaan. Meestal maakte ik er een relaxmomentje van als Suus in bed lag, met een kop thee en een serie. Dat probeerde ik vorige week ook, jammer alleen dat ik slechts vijf minuten van de serie heb meegekregen. Toegegeven: ik heb het punt in mijn zwangerschap bereikt waarop ik echt niet meer zonder middagdutje kan. Dus ga ik ’s middags braaf even liggen, waarna ik nog brakker wakker wordt, maar ik kan er na een half uurtje wel weer even tegenaan.

10. Je er eigenlijk klaar mee bent, maar je dikke buik nog niet wil missen

Ondanks dat het zwanger zijn voor mij met meer downs dan ups gepaard ging, voel ik me enorm dankbaar dat ik dit voor de tweede keer mag meemaken. De gedachte ‘ik ben er klaar mee‘, spookt wel eens door mijn hoofd, maar dit roept bij mij ook weer een soort schuldgevoel en weemoedigheid op. Is dit herkenbaar voor andere mommy’s to be? Mijn dikke buik zit best wel in de weg, maar ik kan ‘m aan de andere kant echt nog niet missen. Dat echte ‘samen‘ gevoel, de schopjes, het bijzondere gevoel daarbij… Want hoewel ik enorm uitkijk naar de geboorte van ons meisje, is dit ook een beetje afscheid nemen van mijn bolle babybump. Ennnn janken! Dus maak ik heel veel foto’s en probeer tussen alle klaagmomenten door nog maximaal te genieten van dit mooie wonder. Nog eventjes!

IMG 0089

Ik ben benieuwd of je je herkent in mijn hoogzwangere struggles! Wanneer voelde jij je hoogzwanger? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter

Liefs Karin 1