Misschien heb je op social media of in mijn zwangerschapsupdates wel eens gelezen dat ik tijdens deze zwangerschap onder controle ben van de gynaecoloog. Ik kreeg veel vragen over het hoe en waarom en vandaag geef ik daar antwoord op!

Drie risicofactoren voor controle gynaecoloog

De vorige zwangerschap verliep op het eind nogal ‘anders dan anders‘. Hierdoor kwam ik in het ziekenhuis bij de gynaecoloog onder begeleiding en beviel ik door een mislukte inleiding met een keizersnede. Bij de nacontrole (6 weken na de geboorte van Suus) was het allemaal nog niet zo tot me doorgedrongen. Maar toen we het eenmaal over een tweede kindje kregen, maakten we toch weer een afspraak bij de gynaecoloog. Want zouden die dingen invloed hebben op een volgende zwangerschap? Uit dat gesprek bleek dat de gynaecoloog me toch graag de hele zwangerschap wil volgen. Dat heeft drie redenen, zogenaamde ‘risicofactoren‘, maar één daarvan gaf de werkelijke doorslag.

Ik ben GBS-draagster

Tijdens de zwangerschap van Suus heb ik in totaal vier keer blaasontsteking gehad. Toen er een kweek werd gemaakt van de urine die ik had ingeleverd, bleek ik draagster van de GBS bacterie te zijn. Wat dat precies inhoudt leg ik in deze blog uitgebreid uit. De gynaecoloog legde uit dat ik door deze geschiedenis ook nu als draagster wordt beschouwd. Daarom zal ik sowieso in het ziekenhuis moeten bevallen met een antibioticainfuus. In principe hoef ik hiervoor niet bij de gynaecoloog op controle, maar het woog wel mee in haar keuze.

Lisette Fotografie 6455

 

Ik ben bevallen met een keizersnede

De bevalling van Suus werd ingeleid. Om een heel lang verhaal (lees: drie dagen) kort te maken: ik eindigde met pre-eclampsie, een baby die er niet zoveel zin in had en 3 centimeter ontsluiting op de OK voor een spoedkeizersnede. Omdat het litteken een zwakke plek is, zal ik in het ziekenhuis moeten bevallen. Hoe en wat dit precies wordt aangepakt, daarover zal ik over een tijdje in een andere blog meer vertellen.

Ik kwam 45 kilo aan tijdens mijn zwangerschap

Dé reden die de doorslag gaf voor begeleiding door de gynaecoloog: mijn extreme gewichtstoename tijdens de eerste zwangerschap. Ik kwam tot week 35 al 25 kilo aan. Dit vond ik al behoorlijk veel (ik voelde me echt een walvis) maar het liep nog veel erger uit de hand. In de 4 weken die volgden, kwam ik nog 20 kilo aan. Ik liep helemaal vol met vocht en ben om die reden uiteindelijk ingeleid. Omdat dit iets is wat ze niet zo vaak zien en al helemaal omdat mijn bloeddruk zo lang goed bleef en ik dus geen pre-eclampsie kreeg, wil de gynaecoloog me tijdens deze zwangerschap helemaal volgen.

Hoe groot is de kans op herhaling?

De meest gestelde vraag door familieleden, vrienden en bekenden: hoe groot is de kans dat je nog een keer zoveel aankomt? Natuurlijk hebben we dit gevraagd tijdens het gesprek met de gynaecoloog voordat ik zwanger werd. Hier kunnen ze echt helemaal niets over zeggen. Waarschijnlijk heb ik heel extreem op de hormonen gereageerd. Ze kunnen niet verklaren waarom de ene vrouw van vandaag op morgen pre-eclampsie/HELLP ontwikkeld en dus accuut (dood)ziek is, terwijl het bij mij een heel sluipend beloop had. Daarom voelt het voor mij extra fijn en voel ik me enorm serieus genomen dat ze dit keer het complete plaatje volgen en niet pas wanneer het uit de hand begint te lopen. Laten we hopen dat het achteraf inderdaad ‘voor de zekerheid‘ was en dat de geschiedenis zich niet herhaalt.

Heb jij controles bij de verloskundige of gynaecoloog (gehad)? Hoe heb je dit ervaren? Ik lees graag je reactie in de comments of op Facebook, Instagram of Twitter!

 

Liefs Karin

 

 

 

 

Fotocredits: Lisette Lubbers Fotografie